Café de Flore - Jean-Marc Vallée (2011)

Café de Flore

Η ιστορία μιας μητέρας κι ενός γιου που πάσχει από σύνδρομο Down στο Παρίσι του 1969 και οι ζωές ενός DJ και δύο γυναικών στο σύγχρονο Montreal, συνδέονται με απρόσμενο και παράξενο τρόπο.

Γαλλο-καναδική παραγωγή, και η αμέσως προηγούμενη δουλειά του αγαπημένου μας πλέον, Jean-Marc Vallée (C.R.A.Z.Y., Dallas Buyers Club). 

Μία γλυκόπικρη κι ατμοσφαιρική ταινία, σαν 120λεπτο video clip που παίζει Sigur Ros, Cure, Pink Floyd, πλαισιωμένη από έντονα συναισθήματα, ενδιαφέρουσες ερμηνείες, flash backs, όνειρα και εφιάλτες και μία αίσθηση μεταφυσικής ενέργειας.

Ένα πολύ ιδιαίτερο κοινωνικό δράμα, που επιζητά την απόλυτη προσοχή σου για να το παρακολουθήσεις και να το αγαπήσεις, όπως του αξίζει. 

Δύσκολη προβολή για τους πιο mainstream ταινιόφιλους.

P.S: Ο τίτλος της ταινίας, είναι μουσικό κομμάτι. 

Secuestrados / Kidnappés / Kidnapped - Miguel Ángel Vivas (2010)

Kidnapped

Τρεις κουκουλοφόροι εισβάλλουν σε μία κατοικία στη Μαδρίτη και αναγκάζουν τον πατέρα της οικογένειας να αδειάσει τις πιστωτικές κάρτες του, ενώ κρατούν ομήρους την κόρη του και τη γυναίκα του.

Θρίλερ αγωνίας, συνεργασία Ισπανίας και Γαλλίας στην παραγωγή, καλογυρισμένο αλλά μία ιστορία που έχουμε δει χιλιάδες φορές. 

Μέτριο, αξίζει μία προβολή αν δεν έχεις δει πολλά στο ίδιο ύφος ή αν θες να περάσει η ώρα σου βλέποντας ένα ακόμη θριλεράκι. 

Τίποτα περισσότερο.

No one lives - Ryûhei Kitamura (2012)

No One Lives

Μία συμμορία αδίστακτων κακοποιών απαγάγει ένα ζευγάρι. Τα πράγματα όμως, θα πάρουν άσχημη τροπή.

Ο σκηνοθέτης των Azumi και The Midnight Meat Train, αφήνει την τελευταία του ταινία στα χέρια της WWE Films (μία εταιρεία που αναλαμβάνει ταινίες όπου παίρνουν μέρος παλαιστές) και το αποτέλεσμα δεν είναι και τόσο ευχάριστο. 

Ούτε η ανατροπή (στις αρχές), ούτε ο Ουαλός Luke Evans (The Hobbit: The Desolation of Smaug, 
Fast & Furious 6, Immortals), θα καταφέρουν να σώσουν την κατάσταση.

Πολλά σεναριακά κενά, πολλές υπερβολές, αδιάφορες ερμηνείες και χαζοαμερικάνικες εξυπνάδες ως ατάκες. 

Δες τη, απλά για χαβαλέ και για τις αιματηρές σκηνές. 
Υπάρχουν και χειρότερες, εννοείται.

Geung si / Rigor mortis - Juno Mak (2013)

Rigor Mortis

Ένα οίκημα δημοσίου στέγασης είναι η τελική στάση ανάπαυσης για ένα μίζερο πρώην σταρ του κινηματογράφου, ο οποίος θρηνεί για την απώλεια της συζύγου και του γιου του. Το οίκημα αυτό, θα βυθιστεί σε μία σκοτεινή καταιγίδα μεταφυσικού χάους.

Μία παραγωγή του Hong Kong και το σκηνοθετικό ντεμπούτο του νεαρού ηθοποιού, Juno Mak, του οποίου η μετάφραση υποδηλώνει και το βασικό του θέμα. Rigor mortis = Νεκρική ακαμψία


Ένα συνονθύλευμα ασιατικού horror, δράματος και πολεμικών τεχνών. 

Άριστα οπτικά και ηχητικά εφέ, εξαιρετική σκηνοθεσία και μία θυελλώδης ατμόσφαιρα σ' ένα μοντέρνο βαμπιρικό παραμύθι με αρκετά φολκλορικά στοιχεία, εμπνευσμένα από κάποιο κινέζικο μύθο.

Αν και είναι αρκετά μπερδεμένη σαν ιστορία και πρέπει να δίνεις διπλή προσοχή σε ό,τι διαδραματίζεται για να μην χάσεις το νόημα, αξίζει να τη δεις, τουλάχιστον για τα τεχνικά της ''χαρίσματα''. 

ΑΥΣΤΗΡΑ για fans του Ασιατικού κινηματογράφου.

Blue ruin - Jeremy Saulnier (2014)

Blue Ruin

Ο Dwight γυρίζει μέσα στην πόλη του, ζει μέσα στο αμάξι του και τρώει από τα σκουπίδια. Κάποια στιγμή την ''ηρεμία'' του διακόπτει η αστυνομία για να τον πληροφορήσει για την αποφυλάκιση του Wade Cleland. Ο Wade είναι ο φονιάς των γονιών του.

Μία ιστορία εκδίκησης που μεταμορφώνει ένα μυστηριώδη αλλά πονεμένο ήρωα σε ψυχρό δολοφόνο.  

Ο Jeremy Saulnier είναι διευθυντής φωτογραφίας σε αρκετές ανεξάρτητες παραγωγές. Για δεύτερη φορά, δοκιμάζει την τύχη του ως σκηνοθέτης και τα καταφέρνει. 

Η βασική του ιδιότητα είναι εμφανής από την αρχή έως το τέλος της ταινίας, μετατρέποντας ένα λιτό σεναριακά crime/drama, σε ένα εξαιρετικής ποιότητας 90λεπτο φιλμ, με πολύ καλές ερμηνείες.

 Δεν θα υπεραναλύσω. Μην περιμένεις να δεις κοινωνικό δράμα, μην περιμένεις να δεις θρίλερ. Θα δεις απλά ένα αξιοπρεπές δείγμα ανεξάρτητου αμερικανικού σινεμά.

P.S: Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκαναν τα posters της ταινίας.

3096 tage / 3096 days / 3096 ημέρες - Sherry Hormann (2013)

3096 tage

Το χρονικό της απαγωγής ενός μικρού κοριτσιού στην Αυστρία, το οποίο έμεινε φυλακισμένο από τον απαγωγέα της, για οχτώ χρόνια.

Γερμανική παραγωγή, αγγλική γλώσσα, Βρετανο-Ιρλανδή πρωταγωνίστρια, Δανός συμπρωταγωνιστής, αυστριακή αληθινή ιστορία βασισμένη στην αυτοβιογραφία της Natascha Kampusch. 

Λίγο περίπλοκη ταινία όπως καταλαβαίνεις, η οποία περιπλέκεται περισσότερο με τη σκηνοθεσία, καθώς παρουσιάζονται πολλά λάθη καθ' όλη τη διάρκεια της ταινίας (μαλλιά που αλλάζουν μήκος κυρίως). 

Οι ερμηνείες ήταν ικανοποιητικές, ειδικά η ερμηνεία της Amelia Pidgeon που ενσαρκώνει την Natascha σε μικρή ηλικία (δώσε βάση στον μονόλογο που κάνει κοιτάζοντας στην κάμερα), ήταν καλύτερη από την Antonia Campbell-Hughes που ενσαρκώνει την Natascha σε μεγαλύτερη ηλικία. 

Όλοι οι υπόλοιποι ήταν μέτριοι έως αδιάφοροι, μεταφέροντας ένα παρόμοιο γενικό κλίμα σε όλη την ταινία και την παραγωγή της. 

Δες το απλά γιατί αξίζει να μάθεις την ιστορία.

Trivia: Η πρωταγωνίστρια αποστεώθηκε γιατί ήθελε να υποφέρει, όπως υπέφερε και η πραγματική ηρωίδα.

May 17th - International Day Against Homophobia and Transphobia /17 Μαΐου Παγκόσμια ημέρα κατά της ομοφοβίας και της τρανσοφοβίας

*Κλικάρεις τους τίτλους ή τις χρονολογίες, για να μεταφερθείς αυτόματα στο IMDb

1. Transamerica (2005)

2. Weekend (2011)

3. Latter Days (2003)

4. Shelter (2007)

5. The Adventures of Priscilla, Queen of the Desert (1994)

6. To Wong Foo Thanks for Everything, Julie Newmar (1995)

7. Hedwig and the Angry Inch (2001)

8. Patrik, Age 1.5 (2008)

9. Boys Don't Cry (1999)

10. The Kids Are All Right (2010)

11. Tomboy (2011) 

12. My Own Private Idaho (1991)

13. Shortbus (2006)

14. Laurence anyways (2012)

15. C.R.A.Z.Y. (2005)

16. A Home at the End of the World (2004)

17. Prayers for Bobby (2009)

18. Fucking Amal (1998)

19. The Crying Game (1992)

20. Breakfast on Pluto (2005)