Gegen die wand / Head On / Μαζί Ποτέ - Fatih Akin (2004)

Ένας 40χρονος αλκοολικός ο Cahit και μία 23χρονη κοπέλα η Sibel, μέλη της γερμανοτουρκικής κοινότητας του Αμβούργου, κάνουν λευκό γάμο ώστε εκείνη να ξεφύγει από τους αυστηρούς οικογενειακούς περιορισμούς. Η Sibel συνεχίζει να έχει τη δική της ερωτική ζωή, κάτι που ο Cahit δέχεται αρχικά, μέχρι που τον κυριεύει ένας ζηλόφθονος έρωτας. 

Ένα εξαιρετικό κοινωνικό δράμα και μία συγκλονιστική ιστορία αγάπης, με την υπογραφή του Fatih Akin. 

Δύο αντι-ήρωες σκληροί και ασυμβίβαστοι αλλά παράλληλα ανθρώπινοι και τρυφεροί. 

Ρεαλισμός και σκηνοθετική προσέγγιση της Γερμανίας των μεταναστών μέσα από τα βιώματα του ίδιου του σκηνοθέτη, ο οποίος είναι Τούρκος γεννημένος στην Γερμανία. 

Το 2004 τιμήθηκε με τη Χρυσή Άρκτο στο κινηματογραφικό φεστιβάλ του Βερολίνου.

Dogfight / Ερωτικό στοίχημα - Nancy Savoca (1991)

Το 1963, την νύχτα πριν ο 18χρονος Eddie και οι φίλοι του φύγουν για Vietnam, παίζουν ένα παιχνίδι. Dogfight. Οι κανόνες είναι δύο και είναι απλοί: 
1.Ο καθένας βάζει από 50 δολλάρια. 
2.Κερδίζει το παιχνίδι αυτός που θα βγει ραντεβού με την ασχημότερη κοπέλα.

Μία γλυκόπικρη ιστορία αγάπης με πρωταγωνιστές τον River Phoenix (My own private Idaho, Stand by me) δύο χρόνια πριν το τέλος της ζωής του και τη Lili Taylor (Arizona Dream, High Fidelity). 

Μία ταινία βαθιά ανθρώπινη και συγκινητική με αξιόλογες ερμηνείες και από τους δύο ηθοποιούς και πολύ καλό soundtrack (Joan Baez, Bob Dylan κλπ).

Party monster - Fenton Bailey, Randy Barbato (2003)

Η αληθινή ιστορία του Michael Alig (Macaulay Culkin), του συνιδρυτή των Club Kids, που βρισκόταν πίσω από κάθε εξεζητημένο πάρτυ της Νέας Υόρκης στα τέλη της δεκαετίας του '80 και αρχές του '90. 

Ερχόμενος από το πουθενά, γνωρίζει τον James St. James (Seth Green) που είναι ήδη μέσα στα πράγματα και σε χρόνο μηδέν γίνεται από τις πιο διάσημες περσόνες της εποχής στους κύκλους του. 
Η υπερβολική του αλαζονεία (καυχήθηκε στην τηλεόραση ότι σκότωσε τον εραστή του), ήταν και η καταδίκη του. Ατέλειωτα parties, extreme μεταμφιέσεις και σκληρά ναρκωτικά. 

Στο μικρό ρόλο της Christina, ο Marilyn Manson.

Είναι μία ταινία που θεωρείται αριστούργημα; Σε καμία περίπτωση. Αξίζει όμως να το δεις για την ιστορία.

À la folie, pas du tout / He loves me, he loves me not / Μ' αγαπά, δεν μ' αγαπά - Laetitia Colombani (2002)

Η Angelique αγαπά παθιασμένα τον Loic, ένα παντρεμένο καρδιολόγο, ο οποίος δεν προτίθεται να εγκαταλείψει τη γυναίκα του. Κι όμως, εκείνη είναι έτοιμη να φτάσει στα άκρα για να κερδίσει τον αγαπημένο της.

Η Audrey Tautou πρωταγωνιστεί σε ένα ερωτικό θρίλερ ως μία ''διαφορετική Amelie'', πιο σκοτεινή, η οποία ζει στον δικό της κόσμο έναν παθιασμένο κι αρρωστημένο έρωτα. 

Μία ταινία που δεν εστιάζει στις ερμηνείες αλλά στην υπόθεση και χωρίζεται σε δύο μέρη. 

Το πρώτο μέρος φαίνεται να αφήνει κενά, τα οποία καλύπτονται στο δεύτερο μέρος με μία σταδιακή εξέλιξη της ιστορίας που κορυφώνεται έντονα στο τέλος. 

Δεν είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να μας προσφέρει ο γαλλικός κινηματογράφος, αλλά είναι πολύ ενδιαφέρον.

Dot the i / Φονική λεπτομέρεια - Matthew Parkhill (2003)

Η Carmen, μία Ισπανίδα χορεύτρια ετοιμάζεται να παντρευτεί τον Barnaby, έναν πλούσιο Βρετανό νεαρό. Τη νύχτα του bachelor party, γνωρίζει και ερωτεύεται τον Kit. Μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα, στη ζωή της θα έρθουν τα πάνω κάτω. 

Ο Matthew Parkhill μέσα από την πρώτη του κινηματογραφική δουλειά, παραδίδει ένα ανεξάρτητο φιλμ χαμηλού κόστους, το μισό γυρισμένο με κάμερα στο χέρι. 

Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους οι Gael Garcia Bernal (The motorcycle diaries, Bad education, The King) και James D' Arcy (Cloud Atlas, Hitchcock, Master and Commander). 

Δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, ούτε σεναριακά, ούτε σκηνοθετικά, αν και είναι ανατρεπτικό και με καλές ερμηνείες (με μόνη εξαίρεση την ηθοποιό που υποδύεται την Carmen, Natalia Verbeke). 

Σε μικρό σχετικά ρόλο, ο Tom Hardy στα πρώτα του βήματα.

Medianeras / Sidewalls / Μεσοτοιχίες - Gustavo Taretto (2011)

Η Marianna και ο Martin, μια αρχιτέκτονας που επιμελείται βιτρίνες καταστημάτων κι ένας web designer, είναι δύο νέοι με αδιέξοδη συναισθηματική ζωή που μένουν στο ίδιο οικοδομικό τετράγωνο του Buenos Aires. Συχνάζουν στα ίδια μέρη, ψωνίζουν από τα ίδια μαγαζιά, κολυμπούν στην ίδια πισίνα κι όμως ποτέ δεν πρόσεξε ο ένας τον άλλο. Άραγε θα τους φέρει η μοίρα κοντά;

Η πρώτη κινηματογραφική δουλειά του Αργεντινού Gustavo Taretto, δεν είναι απλά μία αισθηματική/δραματική ταινία. 

Βασισμένος στο ομώνυμο φιλμ μικρού μήκους που σκηνοθέτησε το 2005, δημιούργησε μία ταινία-καθρέφτη για τις ανθρώπινες σχέσεις, για τον έρωτα και την μοναξιά. 

Ξεκινά κάθε εποχή του έτους με μία εισαγωγή ντοκιμαντερίστικου ύφους, συνεχίζει με τις δύο παράλληλες ιστορίες των ηρώων και τελειώνει με τη συνάντησή τους. 

Χρησιμοποιώντας την ''τεχνική'' της τραγικής ειρωνείας (ο θεατής γνωρίζει, οι ήρωες όχι), δεν τρώει χρόνο σε στιγμές αγωνίας, εφόσον ξέρεις από την αρχή το τέλος της ιστορίας (αποφεύγοντας έτσι να θεωρηθεί κλισεδιάρικη), αλλά προσεγγίζει το θέμα με ειλικρίνεια και δίνει μεγάλη βαρύτητα στην καθημερινότητα των ανθρώπων, στην παρουσίαση των συναισθημάτων τους, είτε αυτά είναι χαρά, είτε θλίψη, είτε προσωπικές τσαλακωμένες στιγμές, είτε απελπιστική απομόνωση από τον έξω κόσμο. 

Τελικά, από την Ελλάδα έως την άλλη άκρη του κόσμου, όσο και να αλλάζει η νοοτροπία και η κουλτούρα, η ανάγκη να αγαπηθείς και να μοιραστείς στιγμές και προβλήματα, είναι παντού η ίδια.

Skjult / Hidden - Pål Øie (2009)

Hidden 

Ο θάνατος της μητέρας του και η κληρονομιά του σπιτιού της, είναι η αιτία που ο Kai Koss επιστρέφει στο μέρος που έζησε την παιδική του ηλικία, ύστερα από 19 χρόνια. Οι αναμνήσεις όμως, είναι πολύ οδυνηρές.

 Νορβηγικό ψυχολογικό θρίλερ τρόμου. Καλή παραγωγή, σκηνοθεσία, ερμηνείες κλπ, αλλά το σενάριο έχει μεγάλα κενά με αποτέλεσμα να χάνεις τη σειρά των γεγονότων ή να μπερδεύεσαι. 

Βέβαια, το μπέρδεμα αυτό από την άλλη, κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον, διότι μέχρι τα μισά της ταινίας δεν ξέρεις τί συμβαίνει, ούτε μπορείς να μαντέψεις εύκολα. 

Το τέλος είναι αναπτρεπτικό αλλά δυστυχώς πολύ πρόχειρα δοσμένο. 

Αξίζει μία προβολή, κυρίως από τους φίλους του Σκανδιναβικού horror αλλά και πάλι με επιφύλαξη. Σίγουρα δεν θα δεις κάποιο συναρπαστικό θρίλερ, αλλά θα περάσει το 95λεπτο άνετα με μία μέτρια ταινία.