19/12/13

Insidious: Chapter 2 / Παγιδευμένη ψυχή: Κεφάλαιο 2 - James Wan (2013)


Insidious: Chapter 2 

Η Renai Lambert, μετά από την περιπέτεια που έζησε εκείνη και η οικογένειά της, όταν ο γιος της μεταφέρθηκε σε έναν αλλόκοτο κόσμο πνευμάτων, βρίσκει την Elise Rainier νεκρή, το μέντιουμ που τους βοήθησε. 

Ο James Wan (SawDead SilenceThe Conjuring) επιστρέφει δυναμικά με ένα sequel, το οποίο ξεκινά εκεί που έχει σταματήσει το πρώτο Insidious

Πιο μελετημένο το δεύτερο κεφάλαιο, πιο σωστά δομημένο, επεξηγεί τί ακριβώς συνέβη στο πρώτο και γιατί και σε βάζει αργά και ύπουλα (όπως δηλώνει και η μετάφραση της λέξης insidious) αλλά ουσιαστικά στην υπόθεση. Κλισέ φυσικά υπάρχουν πολλά και κάποια σημεία ανήκουν εντελώς στη σφαίρα της φαντασίας (τί περίμενες θα μου πεις από μεταφυσικό θρίλερ;). 

Παρ' όλα αυτά, είναι μία δυνατή ταινία τρόμου, που αν αγάπησες την πρώτη, αυτή θα τη λατρέψεις. 

Το τέλος σε προιδεάζει (ίσως) για ένα τρίτο κεφάλαιο αλλά με άλλους χαρακτήρες και ιστορία.
Προσωπικά, μου άρεσε πολύ περισσότερο από το The conjuring του ίδιου σκηνοθέτη. 

Moon / Φεγγάρι - Duncan Jones (2009)


Moon 

Ο αστροναύτης Sam Bell ζει ολομόναχος εδώ και 3 χρόνια, σ' ένα διαστημικό σταθμό στη σκοτεινή πλευρά της Σελήνης. Μοναδική του παρέα η φωνή του Gerty, του κεντρικού υπολογιστή-ρομπότ του συστήματος. Το μόνο που τον κρατά σε εγρήγορση, είναι η σκέψη ότι το συμβόλαιό του λήγει και θα επιστρέψει στη Γη, όπου τον περιμένουν η γυναίκα και η κόρη του.

 Ο γιος του David Bowie, ονόματι Duncan Jones, το 2009 μας παρέδωσε μία ταινία επιστημονικής φαντασίας και την πρώτη του κινηματογραφική δουλειά (θα ακολουθήσει το Source Code), η οποία αποτελεί μία ισχυρή απόδειξη ότι οι υπερπαραγωγές και τα εφέ δεν κάνουν μία ταινία καλή. 

Με αρκετά χαμηλό προυπολογισμό, μικρή εμπειρία και σχεδόν κανένα ψηφιακό εφέ, δημιούργησε ένα μικρό διαμάντι. H σκοτεινή και κλειστοφοβική σκηνοθετική αισθητική σε συνδυασμό με το έξυπνο σενάριο, δίνουν την ευκαιρία στον Sam Rockwell να μας δείξει τις δυνατότητές του μέσα από ένα άψογο one man show. 
Η φωνή του Gerty ανήκει στον Kevin Spacey.
Μην το δεις αν είσαι φαν της περιπέτειας.

El secreto de sus ojos / The secret in their eyes / Το μυστικό στα μάτια της - Juan José Campanella (2009)


The Secret in Their Eyes 

Έχοντας βγει στη σύνταξη, ο υπάλληλος της εισαγγελίας Benjamín Esposito, αποφασίζει να γράψει ένα μυθιστόρημα για μια υπόθεση βιασμού και δολοφονίας που συνέβη πριν από 25 χρόνια. Ζητάει τη βοήθεια της πρώην προϊσταμένης του, με την οποία θα ξεκινήσουν μαζί ένα ταξίδι στο παρελθόν. 

Αργεντίνικο αστυνομικό θρίλερ δια χειρός Campanella, το οποίο δικαίως κέρδισε Oscar καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας το 2010. 

Καλογραμμένο σενάριο, εξαιρετικές ερμηνείες και αριστουργηματική σκηνοθεσία. 

Δεν χρειάζεται να πω περισσότερα.

De helaasheid der dingen / The misfortunates - Felix Van Groeningen (2009)


The Misfortunates 

Ο 13χρονος Gunther ζει σ' ένα ακατάλληλο οικογενειακό περιβάλλον με τον αλκοολικό πατέρα του και τους άχρηστους θείους του. Ο μόνος σωστός άνθρωπος μες στο σπίτι, η γιαγιά του. Σιγά, σιγά ετοιμάζεται κι εκείνος για την ίδια ζωή. Θα αποδεχτεί αυτή τη μοίρα ή θα κάνει κάτι γι' αυτό; 

Φλαμανδική παραγωγή και η αμέσως προηγούμενη δουλειά του σκηνοθέτη των Ραγισμένων ονείρων (The broken circle breakdown - Ragismena oneira). 

Κοινωνικό δράμα, βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Dimitri Verhulst, σκηνοθετημένο λιτά και με τέτοιο τρόπο που ακόμα και το ελλειπτικό του μοντάζ δεν σε κουράζει, με συγκλονιστικές ερμηνείες και μία αφηγηματική δομή που θα καταφέρει να σε συγκινήσει. 

Η απεγνωσμένη προσπάθεια ενός παιδιού να ξεφύγει από τη ζωή που τον περιμένει, έχοντας ως πρότυπο μία οικογένεια κοινωνικών παρασίτων, που παρ' όλη την μειονεκτική θέση που βρίσκονται, συνεχίζουν να είναι δεμένοι και να υποστηρίζουν ο ένας τον άλλο. Κάποιες φορές όμως, αυτό δεν είναι αρκετό. 

Θα πρέπει να είσαι ήδη fan του Φλαμανδικού σινεμά για να το παρακολουθήσεις με άνεση, αλλά ακόμα κι αν δεν είσαι, έχει τα κατάλληλα προσόντα για να σε κερδίσει.

Mask - Peter Bogdanovich (1985)


Mask 

Ο Roy είναι ένας έφηβος με παραμορφωμένο κρανίο και πρόσωπο. Η μητέρα του είναι δίπλα του και το άγριο lifestyle της, έρχεται σε αντίθεση με την τρυφερότητα που δείχνει απέναντι στο γιο της, ενώ παλεύει καθημερινά για να του εξασφαλίσει μία φυσιολογική ζωή.

Η αληθινή ιστορία του Roy Lee ''Rocky'' Dennis, που έπασχε από κρανιοσκελετική δυσπλασία και του οποίου το σώμα μετά το θάνατο του, δωρίστηκε στο Ιατρικό κέντρο Ronald Reagan UCLA. 

Ένα συγκλονιστικό βιογραφικό δράμα με πρωταγωνιστή τον αγνώριστο Eric Stoltz (Memphis BellePulp Fiction, The Butterfly Effect). 

Trivia:
- Το Mask βραβεύτηκε με Oscar καλύτερου μακιγιάζ και σπέσιαλ εφέ.
- Η Cher στο ρόλο της μητέρας, πήρε βραβείο καλύτερης ερμηνείας στις Κάννες.

Ascenseur pour l'échafaud / Elevator to the gallows / Ασανσέρ για δολοφόνους - Louis Malle (1958)


Elevator to the Gallows 

Ο Julien δολοφονεί τον σύζυγο της ερωμένης του. Φεύγοντας όμως, παγιδεύεται στο ασανσέρ. Κι ενώ εκείνη τον αναζητά στο νυχτερινό Παρίσι, ένα νεαρό ζευγάρι που έχει κλέψει το αυτοκίνητό του, μπλέκεται σε μια υπόθεση φόνου.

Ένα γαλλικό film noir, βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Noel Calef, με ένα δεμένο σενάριο, διασκευασμένο από τον ίδιο, που κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή. 


Εξαιρετική κινηματογράφηση, με την επιβλητική ατμόσφαιρα του νυχτερινού Παρισιού, ρεαλιστικές εικόνες, πολύ καλές ερμηνείες, ιδιαίτερα από τη Jeanne Moreau στον πιο χαρακτηριστικό ρόλο της καριέρας της και ένα από τα καλύτερα jazz soundtracks ever, από τον Miles Davis.

Basquiat - Julian Schnabel (1996)


Basquiat 

Η αληθινή ιστορία του Jean-Michel Basquiat, ενός καλλιτέχνη που ξεκίνησε ως street artist και ζούσε στο δρόμο, μέχρι να τον ανακαλύψει ο Andy Warhol.

Μία εξεζητημένη περσόνα, όπως άλλωστε και ο κολλητός του, Andy, που πέρασε αστραπιαία από αυτό τον κόσμο, με τέσσερις κινήσεις: πείνα, δόξα, ναρκωτικά, θάνατος. 

Ο Jeffrey Wright ως πρωταγωνιστής, είναι εκπληκτικός, ο David Bowie σε ρόλο έκπληξη ως Warhol και άλλοι πασίγνωστοι ηθοποιοί, όπως ο Gary Oldman, ο Benicio Del Toro, ο Christopher Walken, κάνουν το πέρασμα τους από αυτό το βιογραφικό ψυχόδραμα, πράγμα που σε κάνει ακόμα πιο πολύ να θες να το δεις. 

Αν και πιστεύω ότι παρουσιάζει την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα της Νέας Υόρκης του '80, ακριβώς έτσι όπως ήταν (ή έτσι όπως τη φαντάζομαι), κάτι λείπει από την ταινία. Η σκηνοθεσία; Το σενάριο; Ίσως ο συνδυασμός και των δύο να μην ήταν τόσο δυνατός. 
Παρ' όλα αυτά, αξίζει να το δεις για την ιστορία.