La habitación de Fermat / Fermat's Room / Το δωμάτιο του Φερμάτ - Luis Piedrahita, Rodrigo Sopeña (2007)

Fermat's Room 

Κάποιες μαθηματικές ιδιοφυίες καλούνται να επιλύσουν μία ακολουθία. Τέσσερις από αυτούς θα είναι οι νικητές. Το επόμενο βήμα είναι να βρεθούν στη μέση του πουθενά, στο δωμάτιο ενός μυστηριώδους τύπου, του Fermat με την πρόφαση ότι πρέπει να βρουν τη λύση ενός μεγάλου και σημαντικού αινίγματος.

Ισπανική παραγωγή χαμηλού budget, με σχετικά άγνωστους ηθοποιούς στο ευρύ κοινό. 

Πρόκειται για ένα ψυχολογικό θρίλερ μυστηρίου, αρκετά έξυπνο και αγωνιώδες, παρά τις παιδικές σπαζοκεφαλιές που μας αραδιάζουν καθ' όλη τη διάρκεια της ταινίας. Ίσως κι αυτό να είναι ένα σεναριακό τέχνασμα για να μην κουραστεί ο θεατής αλλά να απολαύσει την ταινία και να επικεντρώσει το ενδιαφέρον στην αγωνία που προκαλείται. 

Όπως και να 'χει, είναι μικρής διάρκειας (μόλις 88 λεπτά), οπότε δεν προλαβαίνεις να το μετανιώσεις. Αξίζει σίγουρα μία προβολή κατά τη γνώμη μου.

Junebug / Μία ξένη ανάμεσά μας - Phil Morrison (2005)

Junebug 

Ένα ζευγάρι ξεκινά για ένα επαγγελματικό ταξίδι στην ύπαιθρο, συμπτωματικά κοντά στο χωριό όπου μεγάλωσε ο άνδρας. Η επίσκεψη επιβάλλεται, αφού οι γονείς του δεν έχουν γνωρίσει ποτέ τη νύφη τους. Εκείνη με τη σειρά της, γνωρίζει μία διαφορετική πολιτισμική πραγματικότητα και ανακαλύπτει μία άγνωστη πλευρά του συζύγου της. 

Ο Phil Morisson, στην πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, σκέφτεται σαν θεατής, συνεπώς κόβει τις περιττές και στερεότυπες σκηνές και προσφέρει μία μινιμαλιστική αφηγηματική άποψη. Δεν υπεραναλύει τους χαρακτήρες αλλά τους αφήνει ελεύθερους να εκφράσουν ρεαλιστικά συναισθήματα, κατορθώνοντας έτσι να ''κλέψει'' από τους πρωταγωνιστές του, εξαιρετικές ερμηνείες. 

Ηθικό δίδαγμα; Οι ανεξάρτητοι δημιουργοί πάνε το αμερικανικό σινεμά μπροστά.

Les choristes / The chorus / Τα παιδιά της χορωδίας - Christophe Barratier (2004)

The Chorus 

Ένας δάσκαλος διορίζεται σ' ένα οικοτροφείο και δίνει μέσω της μουσικής νέο νόημα στη ζωή των παιδιών.

Η πρώτη κινηματογραφική δουλειά του Γάλλου σκηνοθέτη. 

Πρόκειται για μία φροντισμένη γαλλική παραγωγή με συμπαθητικούς ηθοποιούς, γεμάτη τρυφερότητα και μελαγχολία, σ' ένα εύπεπτο αλλά συναισθηματικό πακέτο.

Girl, interrupted / Το κορίτσι που άφησα πίσω - James Mangold (1999)

Girl, Interrupted 

Η Susanna, ψάχνει τις λύσεις των προβλημάτων της σε επικίνδυνους συνδυασμούς ποτών και φαρμάκων. Επιπλέον, έχει σχέσεις με τον άντρα της καλύτερης φίλης των γονιών της. Ο γιατρός της συστήνει έναν προσωρινό εγκλεισμό σε μια ψυχιατρική κλινική, όπου γνωρίζει μεταξύ άλλων ασθενών, την εκρηκτική και ανυπότακτη Lisa, που την επηρεάζει καθοριστικά. 

Ο James Mangold (Identity, Walk the Line, 3:10 to Yuma) υπογράφει ένα ψυχολογικό δράμα βασισμένο στο ομώνυμο αυτοβιογραφικό βιβλίο της Susanna Kaysen, από την εποχή που έμεινε έγκλειστη σε ψυχιατρείο για 18 μήνες, μέσα στη δεκαετία του '60. 

Αρκετά ρεαλιστική ταινία, χωρίς καμία τάση εξιδανίκευσης ή ωραιοποίησης. 

Φωλιά του κούκου δεν το λες, αλλά οι Winona Ryder και Angelina Jolie, βάζουν τα δυνατά τους ερμηνευτικά, ειδικά η δεύτερη, με μία ερμηνεία που της χάρισε Χρυσή Σφαίρα κι Oscar δεύτερου γυναικείου ρόλου.

Loft - Erik Van Looy (2008)

Loft 

Πέντε φίλοι μοιράζονται ένα διαμέρισμα για τις εξωσυζυγικές τους σχέσεις. Το πτώμα μίας γυναίκας όμως μέσα στο διαμέρισμα, θα τους φέρει αντιμέτωπους με την αστυνομία και την αλήθεια. 

Φλαμανδική ταινία που ήδη μετρά δύο remakes. Ένα ολλανδικό το 2010 (Loft) και ένα αμερικανικό που έρχεται το 2014 (The Loft), όπου σκηνοθέτης του δεύτερου remake είναι ξανά ο Erik Van Looy και στο ρόλο του Filip για ακόμα μια φορά ο Matthias Schoenaerts (Rust and Bone, Μοσχαροκεφαλή). 

Ψυχολογικό θρίλερ μυστηρίου, καλογυρισμένο, καλά δομημένο, σε βάζει αμέσως μέσα στην ιστορία και διαρκώς σε γεμίζει με καινούρια στοιχεία και ερωτηματικά, κοινώς σε κρατά σε ενδιαφέρον και εντείνει την αγωνία σου. 

Μελανό σημείο το όχι και τόσο πρωτότυπο τέλος που σε παραπέμπει σε θριλεράκι τύπου ''been there, done that'', καθώς η αμερικανική επιρροή είναι διάχυτη μέσα στην ταινία και δεν θυμίζει σε τίποτα φλαμανδικό ή γενικώς βελγικό σινεμά. 

Κάποιοι το συγκρίνουν σκηνοθετικά με το The Usual Suspects, εγώ προσωπικά δεν είναι μεγάλες ομοιότητες. 

Όπως και να 'χει, δες το και δεν θα απογοητευτείς.

Me and you and everyone we know / Εγώ κι εσύ και όλοι οι γνωστοί - Miranda July (2005)

Me and You and Everyone We Know 

Η απογοήτευση ενός πωλητή αφήνεται διστακτικά στην ανακουφιστική αγκαλιά της αστείρευτης ελπίδας μιας καλλιτέχνιδας και οι απονήρευτα βρώμικες σκέψεις ενός πιτσιρικά, βρίσκουν μέσω διαδικτύου ανταπόκριση στην πονηρή μοναξιά μιας μεσήλικης γυναίκας.

Η July σκηνοθετεί, γράφει και πρωταγωνιστεί σε μία ταινία όπου η κωμωδία διαδέχεται το δράμα και το αντίστροφο. 

Όμορφες ερμηνείες και φρέσκα πρόσωπα, λιτή σκηνοθεσία, η υπερβολή δεν έχει καμία σχέση με την επίδειξη αλλά με την δημιουργικότητα και το ανεξάρτητο αμερικανικό σινεμά, για ακόμα μία φορά, έχει τον πρώτο λόγο. 

Με πιο απλά λόγια, Miranda July: making hipster cinema before it was cool

Flowers in the attic / Λουλούδια στη σοφίτα - Jeffrey Bloom (1987)

Flowers in the Attic 

(γνωστό και ως ''Τα λουλούδια της σοφίτας'')

Μετά το θάνατο του συζύγου της, μία μητέρα και τα τρία της παιδιά μετακομίζουν στο σπίτι της αυταρχικής και απάνθρωπης γιαγιάς. 

Δραματικό ψυχολογικό δράμα, βασισμένο στο γοτθικό μυθιστόρημα της Virginia C. Andrews. 

Μία ταινία σχετικά άγνωστη στο ευρύ κοινό, η οποία ΑΔΙΚΩΣ εισέπραξε αρνητικές κριτικές, επειδή η σκηνοθέτιδα και σεναριογράφος δεν έμεινε πιστή στο βιβλίο κι αυτό γιατί ήταν υπερβολικά σκοτεινό και βάναυσο. Ακόμα όμως και με τη διασκευή αυτή, δεν καταφέρνει να ξεφύγει και πολύ από το σοκαριστικό του περιεχόμενο. 

Τη σατανική γιαγιά ενσαρκώνει η Louise Fletcher, γνωστή από τον εξίσου αντιπαθέστατο ρόλο της νοσοκόμας στη ''Φωλιά του κούκου'', με μία ερμηνεία που θα σε κάνει να ανατριχιάσεις. 

Δες το αλλά μην το συγκρίνεις με το μυθιστόρημα.

Trivia: Ο Wes Craven είχε γράψει ένα σενάριο πιστό στο βιβλίο αλλά η εταιρεία παραγωγής δεν το δέχτηκε.