Falling Down / Μια Ξεχωριστή Μέρα - Joel Schumacher (1993)

Falling Down

Πηγαίνοντας να επισκεφτεί τη μικρή του κόρη που γιορτάζει και καθηλωμένος επί ώρες σε μποτιλιάρισμα, ο William "D-Fens" σταματά να σκέφτεται όπως οι άλλοι. Εγκαταλείπει το αυτοκίνητο και με ανορθόδοξο τρόπο, αποφασίζει να διορθώσει όλα τα στραβά και ανάποδα της πόλης.

Σκηνοθετημένο από τον Joel Schumacher (8MM, Phone Booth, The Number 23) με τους Michael Douglas και Robert Duvall στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. 

Από τις καλύτερες στιγμές του Douglas ερμηνευτικά και του Schumacher σκηνοθετικά (ακόμη κι εκείνος προσπαθεί να ξεχάσει το Batman Forever  και το Batman & Robin)

Trivia: Το κομμάτι Man on the edge των Iron Maiden είναι βασισμένο σ' αυτή την ταινία. 

Tsotsi - Gavin Hood (2005)

Tsotsi

Ο Tsotsi είναι ένας αδίστακτος γκάνγκστερ στο Johannesburg της Νοτίου Αφρικής, η ζωή του οποίου πρόκειται να αλλάξει ριζικά όταν ληστεύει ένα πολυτελές αυτοκίνητο και στο πίσω κάθισμα βρίσκει ένα μωρό.

Μία δραματική περιπέτεια που παρουσιάζει την ωμή πραγματικότητα μίας άνισης ταξικά κοινωνίας, όπου το ένστικτο της επιβίωσης είναι συνώνυμο της βίας και πως αυτή εξαφανίζεται όταν η ανθρωπιά έρχεται στο προσκήνιο. 

Ρεαλιστική κινηματογράφηση και απεικόνιση των τενεκεδουπόλεων και των συμμοριών του Johannesburg, με πολύ καλές ερμηνείες και ανθρώπινα συναισθήματα που δεν εξελίσσονται σε μελόδραμα.
Oscar ξενόγλωσσης ταινίας για τη Νότια Αφρική το 2006. 

Παλαιότερη δουλειά του σκηνοθέτη των X-Men Origins: Wolverine και Ender's Game, βασισμένη στο βιβλίο του Νοτιοαφρικανού Athol Fugard. 

Αν και πιστεύω πως υπήρχαν καλύτερες ταινίες υποψήφιες για Oscar ξενόγλωσσης την ίδια χρονιά (Joyeux Noel, Paradise Now, Sophie Scholl: The Final Days), το Tsotsie θα καταφέρει να σε κερδίσει. 

Δες το αν σου αρέσουν ταινίες στο ύφος του City of God.

La vie d'Adèle / Blue is the warmest color / Η ζωή της Αντέλ - Abdellatif Kechiche (2013)

Blue Is the Warmest Color

Η Adele είναι μια τυπική 15χρονη­, κόρη εργατικής οικογένειας. Έξυπνη, ιδεαλίστρια, με αγάπη για τη λογοτεχνία και τις αμερικανικές ταινίες, ονειρεύεται να γίνει δασκάλα. Όταν η σχέση της με τον Thomas τελειώνει, η συνάντησή της πρώτα­ στο δρόμο και στη συνέχεια σε ένα gay bar με την Emma, μια εξωστρεφή φοιτήτρια της Καλών Τεχνών, θα της αποκαλύψει αυτό που πραγματικά ζητά η καρδιά της. 

Το γρήγορο και αναπάντεχο πέρασμα μίας έφηβης από την αθωότητα στην ενηλικίωση και η ένωση δύο διαφορετικών κόσμων.

Η ταινία που κέρδισε φέτος το Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες και που έχει συζητηθεί τόσο για την ερμηνεία της ελληνικής καταγωγής, Adèle Exarchopoulos, όσο και για τις προκλητικές, σχεδόν πορνογραφικές σεξουαλικές σκηνές της.

 Κατά την άποψή μου, απέχει πολύ από το αριστούργημα. 

Ο σκηνοθέτης χρησιμοποιώντας την τεχνική της κλειδαρότρυπας, σε βάζει μέσα στην ιστορία και στις ρεαλιστικές σκηνές της. Καλή σκηνοθεσία που σε παραπέμπει περισσότερο σε σκανδιναβική παραγωγή παρά σε γαλλική, με αυθεντικές ερμηνείες, αν και πιστεύω πως υπερβάλλουν κάνοντας λόγο για την σπαρακτική Adele, γιατί κουράζει, αφού κλαίει σε όλη την ταινία (όσο ρεαλιστικά και να το κάνει αυτό). Εγώ προσωπικά θα προτιμήσω ερμηνευτικά την Emma, που ενσαρκώνει η Léa Seydoux.

 Σε γενικές γραμμές, είναι μία καλή ταινία, όχι όμως συγκλονιστική. Και φυσικά, οι 3 ώρες είναι μεγάλη υπερβολή γιατί η ταινία κάποιες στιγμές δεν προχωράει και το ελλειπτικό μοντάζ, κάνει την ταινία να φαίνεται λίγο μπερδεμένη και να κάνει ''κοιλιά''. 

Επειδή όμως, είναι μία ταινία που εκθειάστηκε από κριτικούς, δώσε μία ευκαιρία γιατί το γούστο του καθενός, ως γνωστόν, είναι καθαρά υποκειμενικό.

Don Jon / Δον Ζουάν - Joseph Gordon-Levitt (2013)

Don Jon

Ο Jon, αγαπά την οικογένειά του, πηγαίνει εκκλησία, έχει αδυναμία στις ωραίες γυναίκες και σπαταλά τον περισσότερο από τον ελεύθερο χρόνο του, βλέποντας πορωμένα, πορνό στον υπολογιστή του. Όταν γνωρίσει την ''τέλεια'' γυναίκα, οι αλλαγές στη ζωή του είναι αναπόφευκτες. 

Ο Joseph Gordon-Levitt σκηνοθετεί, γράφει το σενάριο και πρωταγωνιστεί σε μία νέα ρομαντική κομεντί μέσω της οποίας εξερευνά τις ανθρώπινες σχέσεις, την εμπιστοσύνη, την οικειότητα και τους χρησιμοθηρικούς έρωτες. 

Μία συμπαθητική ταινιούλα, χωρίς ιδιαίτερο χιούμορ και ίσως η μόνη φορά που η Julianne Moore μου ήταν συμπαθής. 

Η Scarlett Johansson στο ρόλο της ξανθιάς bimbo με την νιουτζερζιανή προφορά είναι λίγο εκνευριστική, αλλά και πάλι πανέμορφη. 

Βλέπεται ευχάριστα, δεν κουράζει και δεν σου τρώει πολύτιμο χρόνο γιατί είναι μόνο 1,5 ώρα, αλλά δεν είναι μία ταινία που θα σου μείνει αξέχαστη. 

Perfect sense / Η αίσθηση του έρωτα - David Mackenzie (2011)

Perfect Sense 

Μία πανδημία ξεσπά παγκοσμίως, εξ αιτίας της οποίας οι άνθρωποι χάνουν διαδοχικά τις αισθήσεις τους. Παράλληλα, μία ερωτική ιστορία γεννιέται, που τα συναισθήματά της δυναμώνουν, καθώς χάνονται οι αισθήσεις.

Ερωτικό δράμα/sci-fi, με Ewan McGregor και Eva Green στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. 

Ευφυής η ιδέα του Δανού σεναριογράφου Kim Fupz Aakeson που εξαιρετικά σκηνοθέτησε ο David Mackenzie, φανερά επηρεασμένος από τον Terrence Malick. 

Μία αμφιλεγόμενη ταινία, την οποία ή θα λατρέψεις ή θα μισήσεις, που μπορεί να είναι ταυτόχρονα αισθησιακή και εφιαλτική, ελπιδοφόρα και καταθλιπτική. 

Καλές ερμηνείες και από τους δύο πρωταγωνιστές, ειδικά η αφήγηση της Green σε βάζει μέσα στην ταινία και αισθάνεσαι την αποπνικτική ατμόσφαιρα και το αδιέξοδο, καταπληκτική φωτογραφία και έχοντας δει αρκετές από τις προηγούμενες δουλειές του Βρετανού σκηνοθέτη, λέω με σιγουριά πως αυτή εδώ είναι η καλύτερη. 

Τεχνικά λοιπόν, η ταινία δεν έχει μειονεκτήματα κατά τη γνώμη μου. Όσον αφορά στο σενάριο, ένα μειονέκτημα είναι ότι το story σε αρκετά σημεία φαίνεται γελοίο (για τους πιο επιφανειακούς). 

Αν όμως καταφέρεις να συλλάβεις το concept της ταινίας και να δεις πίσω από το προφανές και τον συμβολισμό, θα σε κερδίσει. 

Αν είσαι fan των ρομαντικών ταινιών και περιμένεις να δεις κάτι ανάλογο, stay away.

Disconnect - Henry Alex Rubin (2012)

Disconnect

Τρεις διαφορετικές ιστορίες που έχουν ως κοινό σημείο αναφοράς την διαδικτυακή ''μάστιγα''.

Η πρώτη ταινία του Henry Alex Rubin, του σκηνοθέτη του ντοκιμαντέρ Murderball. 

Ένα σπονδυλωτό κοινωνικό φιλμ, στα χνάρια του Crash (όχι σεναριακά), το οποίο βασίζεται σε αληθινές μαρτυρίες θυμάτων του διαδικτύου και μας δείχνει πόσοι άνθρωποι καταφέρνουν μέσω μίας σύνδεσης να νιώθουν εντελώς αποσυνδεδεμένοι. 

Άρτιο σκηνοθετικά, μουσικά, ερμηνευτικά, αλλά παρά τις μεγάλες προσπάθειες του σκηνοθέτη να δημιουργήσει μία ταινία άνευ στερεοτύπων, τελικά δεν ξεφεύγει από το γνωστό μελόδραμα αμερικανικού τύπου. 

Όπως και να 'χει, θα σε συγκινήσει και θα σε καθηλώσει για δύο ώρες χωρίς να σε κουράσει. 

Exam - Stuart Hazeldine (2009)

Exam

Οχτώ υποψήφιοι δίνουν εξετάσεις για μία υψηλή θέση σε μία μεγάλη εταιρεία. Έχουν 80 λεπτά στη διάθεσή τους για να απαντήσουν 1 μόνο ερώτηση. Οι κανόνες είναι απλοί: Δεν επικοινωνούν με τον υπεύθυνο ή τον φύλακα και δεν καταστρέφουν την κόλλα αναφοράς, αλλιώς θα αποκλειστούν. Η αντίστροφη μέτρηση ξεκινά, οι κόλλες γυρίζουν. Ένα εντελώς κενό χαρτί. 

Η πρώτη κινηματογραφική δουλειά του Βρετανού Stuart Hazeldine. 

Πρόκειται για μία low budget ταινία μυστηρίου, πολύ έξυπνη σαν ιδέα, στην πράξη όμως λίγο υπερβολική, αλλά και πάλι είναι μία αρκετά καλή πρόταση για να περάσουν 100 λεπτά χωρίς να χάσεις το ενδιαφέρον σου. 

Μην το δεις αν βαριέσαι εύκολα τις ταινίες γυρισμένες σε εσωτερικούς χώρους.