Before night falls / Πριν πέσει η νύχτα - Julian Schnabel (2000)

Πριν Πέσει Η Νύχτα 

Η ζωή του Κουβανού συγγραφέα Reinaldo Arenas, ο οποίος αρχικά πίστεψε στο όραμα της επανάστασης και εργάστηκε για το καθεστώς του Fidel Castro. Αργότερα, εξαιτίας των βιβλίων του, αλλά και λόγω του ότι ήταν ομοφυλόφιλος, βρέθηκε κυνηγημένος, συνελήφθη, φυλακίστηκε και τελικά έφυγε στην Αμερική, όπου και πέθανε το 1990. 

Βασισμένος στο αυτοβιογραφικό βιβλίο του Arenas, ο ζωγράφος και σκηνοθέτης Julian Schnabel, σκιαγραφεί το πορτρέτο ενός σπουδαίου καλλιτέχνη, μέσω μίας δραματικής βιογραφικής ταινίας, με ευαισθησία και συνέπεια αλλά εστιάζει σε συγκεκριμένα στοιχεία και όχι σε όλη του τη ζωή. 

Παρά τις πολύ καλές ερμηνείες των πρωταγωνιστών και την προσεγμένη δουλειά του Schnabel, καλό θα ήταν να διαβάσεις και το βιβλίο, για να έχεις μία πιο ολοκληρωμένη και λεπτομερειακή εικόνα.

Ο Javier Bardem στο Φεστιβάλ Βενετίας πήρε βραβείο καλύτερης ερμηνείας και ήταν υποψήφιος για Oscar και Χρυσή Σφαίρα. Ως τραβεστί Bon Bon και αξιωματικός Βίκτωρ, ο αγνώριστος Johnny Depp, σε ρόλους μικρούς αλλά καθοριστικούς.

11:14 - Greg Marcks (2003)

11:14

Ο Jack οδηγεί ανέμελος κι ελαφρώς μεθυσμένος. Στις 11:14 ακριβώς κάτι προσκρούει στο αυτοκίνητό του. Ανακαλύπτει πως πρόκειται για το πτώμα ενός άνδρα και από φόβο κρύβει το νεκρό σώμα. Από το πουθενά εμφανίζεται μία γυναίκα, στην οποία αναγκάζεται να πει ψέμματα ότι το θύμα ήταν ελάφι. Εκείνη επιμένει να καλέσει την αστυνομία για να τον βοηθήσει...

Αμερικανικό ψυχολογικό θρίλερ και η πρώτη δουλειά του σκηνοθέτη Marcks (θα ακολουθήσει μόνο άλλη μία ταινία το 2009), το οποίο συνδέει τυχαία γεγονότα σε μία κοινή μοίρα. 

Αρκετά πετυχημένη προσπάθεια, αν και πρόκειται για μία χαμηλού κόστους παραγωγή, γρήγορη, επεξηγηματική, όλη η ταινία ξετυλίγεται κομμάτι-κομμάτι μπροστά στα μάτια του θεατή και δεν αφήνει κενά. 

Δεν θα δεις κάποια συναρπαστική ταινία, αλλά σε κρατά μέχρι τέλους, χωρίς να βαρεθείς. 

Le hérisson / The hedgehog / Η γοητεία του σκαντζόχοιρου - Mona Achache (2009)

The Hedgehog

Η μικρή Paloma προγραμματίζει να αυτοκτονήσει την ημέρα των 12ων γενεθλίων της, αποφασισμένη να μην καταλήξει δυστυχής όταν μεγαλώσει. Στο μεταξύ, καταγράφει με την κάμερα της, στιγμές της καθημερινότητάς της, κρατώντας ένα είδος ημερολογίου των τελευταίων 165 ημερών που της απομένουν. Απίστευτα ευφυής και με επίγνωση της σπάνιας εξυπνάδας της, νιώθει να περιορίζεται μέσα στην μεγαλοαστική αλλά κατά βάση κενή οικογένειά της. Μοναδική της συντροφιά η θυρωρός της πολυκατοικίας.

Γαλλική κοινωνική κομεντί, η πρώτη κινηματογραφική δουλειά της 32χρονης Mona Achache, βασισμένη στο μυθιστόρημα L'élégance du hérisson της Muriel Barbery. 

Πρόκειται για μία ταινία που απευθύνεται σε μικρούς και μεγάλους, ευαίσθητη, συγκινητική, ανθρώπινη, με πολύ όμορφες ερμηνείες και έξυπνα διασκευασμένο σενάριο. 

Αργή πλοκή που κάνει την ταινία flat και ελαφρώς άνευρη, αλλά διαθέτει την κομψότητα του γαλλικού σινεμά που έχουμε συνηθίσει.

Falling Down / Μια Ξεχωριστή Μέρα - Joel Schumacher (1993)

Falling Down

Πηγαίνοντας να επισκεφτεί τη μικρή του κόρη που γιορτάζει και καθηλωμένος επί ώρες σε μποτιλιάρισμα, ο William "D-Fens" σταματά να σκέφτεται όπως οι άλλοι. Εγκαταλείπει το αυτοκίνητο και με ανορθόδοξο τρόπο, αποφασίζει να διορθώσει όλα τα στραβά και ανάποδα της πόλης.

Σκηνοθετημένο από τον Joel Schumacher (8MM, Phone Booth, The Number 23) με τους Michael Douglas και Robert Duvall στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. 

Από τις καλύτερες στιγμές του Douglas ερμηνευτικά και του Schumacher σκηνοθετικά (ακόμη κι εκείνος προσπαθεί να ξεχάσει το Batman Forever  και το Batman & Robin)

Trivia: Το κομμάτι Man on the edge των Iron Maiden είναι βασισμένο σ' αυτή την ταινία. 

Tsotsi - Gavin Hood (2005)

Tsotsi

Ο Tsotsi είναι ένας αδίστακτος γκάνγκστερ στο Johannesburg της Νοτίου Αφρικής, η ζωή του οποίου πρόκειται να αλλάξει ριζικά όταν ληστεύει ένα πολυτελές αυτοκίνητο και στο πίσω κάθισμα βρίσκει ένα μωρό.

Μία δραματική περιπέτεια που παρουσιάζει την ωμή πραγματικότητα μίας άνισης ταξικά κοινωνίας, όπου το ένστικτο της επιβίωσης είναι συνώνυμο της βίας και πως αυτή εξαφανίζεται όταν η ανθρωπιά έρχεται στο προσκήνιο. 

Ρεαλιστική κινηματογράφηση και απεικόνιση των τενεκεδουπόλεων και των συμμοριών του Johannesburg, με πολύ καλές ερμηνείες και ανθρώπινα συναισθήματα που δεν εξελίσσονται σε μελόδραμα.
Oscar ξενόγλωσσης ταινίας για τη Νότια Αφρική το 2006. 

Παλαιότερη δουλειά του σκηνοθέτη των X-Men Origins: Wolverine και Ender's Game, βασισμένη στο βιβλίο του Νοτιοαφρικανού Athol Fugard. 

Αν και πιστεύω πως υπήρχαν καλύτερες ταινίες υποψήφιες για Oscar ξενόγλωσσης την ίδια χρονιά (Joyeux Noel, Paradise Now, Sophie Scholl: The Final Days), το Tsotsie θα καταφέρει να σε κερδίσει. 

Δες το αν σου αρέσουν ταινίες στο ύφος του City of God.

La vie d'Adèle / Blue is the warmest color / Η ζωή της Αντέλ - Abdellatif Kechiche (2013)

Blue Is the Warmest Color

Η Adele είναι μια τυπική 15χρονη­, κόρη εργατικής οικογένειας. Έξυπνη, ιδεαλίστρια, με αγάπη για τη λογοτεχνία και τις αμερικανικές ταινίες, ονειρεύεται να γίνει δασκάλα. Όταν η σχέση της με τον Thomas τελειώνει, η συνάντησή της πρώτα­ στο δρόμο και στη συνέχεια σε ένα gay bar με την Emma, μια εξωστρεφή φοιτήτρια της Καλών Τεχνών, θα της αποκαλύψει αυτό που πραγματικά ζητά η καρδιά της. 

Το γρήγορο και αναπάντεχο πέρασμα μίας έφηβης από την αθωότητα στην ενηλικίωση και η ένωση δύο διαφορετικών κόσμων.

Η ταινία που κέρδισε φέτος το Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες και που έχει συζητηθεί τόσο για την ερμηνεία της ελληνικής καταγωγής, Adèle Exarchopoulos, όσο και για τις προκλητικές, σχεδόν πορνογραφικές σεξουαλικές σκηνές της.

 Κατά την άποψή μου, απέχει πολύ από το αριστούργημα. 

Ο σκηνοθέτης χρησιμοποιώντας την τεχνική της κλειδαρότρυπας, σε βάζει μέσα στην ιστορία και στις ρεαλιστικές σκηνές της. Καλή σκηνοθεσία που σε παραπέμπει περισσότερο σε σκανδιναβική παραγωγή παρά σε γαλλική, με αυθεντικές ερμηνείες, αν και πιστεύω πως υπερβάλλουν κάνοντας λόγο για την σπαρακτική Adele, γιατί κουράζει, αφού κλαίει σε όλη την ταινία (όσο ρεαλιστικά και να το κάνει αυτό). Εγώ προσωπικά θα προτιμήσω ερμηνευτικά την Emma, που ενσαρκώνει η Léa Seydoux.

 Σε γενικές γραμμές, είναι μία καλή ταινία, όχι όμως συγκλονιστική. Και φυσικά, οι 3 ώρες είναι μεγάλη υπερβολή γιατί η ταινία κάποιες στιγμές δεν προχωράει και το ελλειπτικό μοντάζ, κάνει την ταινία να φαίνεται λίγο μπερδεμένη και να κάνει ''κοιλιά''. 

Επειδή όμως, είναι μία ταινία που εκθειάστηκε από κριτικούς, δώσε μία ευκαιρία γιατί το γούστο του καθενός, ως γνωστόν, είναι καθαρά υποκειμενικό.

Don Jon / Δον Ζουάν - Joseph Gordon-Levitt (2013)

Don Jon

Ο Jon, αγαπά την οικογένειά του, πηγαίνει εκκλησία, έχει αδυναμία στις ωραίες γυναίκες και σπαταλά τον περισσότερο από τον ελεύθερο χρόνο του, βλέποντας πορωμένα, πορνό στον υπολογιστή του. Όταν γνωρίσει την ''τέλεια'' γυναίκα, οι αλλαγές στη ζωή του είναι αναπόφευκτες. 

Ο Joseph Gordon-Levitt σκηνοθετεί, γράφει το σενάριο και πρωταγωνιστεί σε μία νέα ρομαντική κομεντί μέσω της οποίας εξερευνά τις ανθρώπινες σχέσεις, την εμπιστοσύνη, την οικειότητα και τους χρησιμοθηρικούς έρωτες. 

Μία συμπαθητική ταινιούλα, χωρίς ιδιαίτερο χιούμορ και ίσως η μόνη φορά που η Julianne Moore μου ήταν συμπαθής. 

Η Scarlett Johansson στο ρόλο της ξανθιάς bimbo με την νιουτζερζιανή προφορά είναι λίγο εκνευριστική, αλλά και πάλι πανέμορφη. 

Βλέπεται ευχάριστα, δεν κουράζει και δεν σου τρώει πολύτιμο χρόνο γιατί είναι μόνο 1,5 ώρα, αλλά δεν είναι μία ταινία που θα σου μείνει αξέχαστη.