Cronos - Guillermo del Toro (1993)

Cronos

Το 1536,  ένας αλχημιστής στην Veracruz του Μεξικού, θα κατασκευάσει ένα μηχανισμό που θα του εξασφαλίσει την αθανασία. Μερικούς αιώνες αργότερα, το 1937, σ' ένα παλαιό κτήριο που κατέρρευσε, κείτεται νεκρό ένα μυστηριώδες πλάσμα με κατάλευκο δέρμα, μέσα στα συντρίμμια που διαπέρασαν την καρδιά του. Οι αρχές διερευνώντας την υπόθεση και το σπίτι του, ανακαλύπτουν πως ήταν ο αλχημιστής. Στο παρόν πλέον, ένας ηλικιωμένος αντικέρ, ο Jesus Gris, έχει στην κατοχή του το άγαλμα ενός αγγέλου το οποίο αγόρασε σε δημοπρασία. Μέσα σε αυτό, ανακαλύπτει μία μικρή συσκευή με ωοειδές σχήμα που κρύβει μέσα της ένα έντομο που μοιάζει με κατσαρίδα. Ένας φαύλος κύκλος ξεκινά.

 Μάιος, 1993. Ο Guillermo del Toro παραδίδει στο φιλοθεάμον κοινό την πρώτη του κινηματογραφική δουλειά και την μοναδική του ταινία που τα γυρίσματά της έγιναν στο Μεξικό. 


Ένα γοτθικό και εναλλακτικό παραμύθι ξετυλίγει μία ιστορία με θέμα την αιώνια ζωή και το βαμπιρισμό. 

Η ιστορία είναι ευφυέστατη και δείχνει να έχει μελετηθεί προσεκτικά. Τα ονόματα των ηρώων δεν είναι τυχαία. 'Jesus Gris' σημαίνει 'Γκρίζος Χριστός', 'Aurora Gris' σημαίνει 'Γκρίζα αυγή' και 'Angel de la Guardia', 'Φύλακας άγγελος'. 

Δυστυχώς, το σενάριο το οποίο υπογράφει ο ίδιος, είναι υποδεέστερο των μετέπειτα πετυχημένων δημιουργιών του, καθώς είναι αρκετά αδύναμο, χαλαρό με στερεότυπη πλοκή. 

Εν αντιθέσει, η σκηνοθεσία είναι άρτια, με εξαιρετικά πλάνα κι επιβλητική ατμόσφαιρα, ακριβώς όπως μας έχει συνηθίσει ο μάστερ του σύγχρονου φανταστικού σινεμά. 

Το ρόλο του Jesus, ερμηνεύει ο Αργεντινός Federico Luppi. 

Trivia:
* Ο ρόλος του Jesus Gris, προοριζόταν αρχικά για τον Max Von Sydow.
* Ο Guillermo del Toro, άρχισε να γράφει το σενάριο το 1984, με τον τίτλο
   'Ο  βρυκόλακας της γκρίζας αυγής' (Vampire of the grey dawn).
* Ο σκηνοθέτης κάνει μικρή εμφάνιση στην αρχή της ταινίας, περπατώντας έξω
   από το σπίτι του Jesus, με την πραγματική γυναίκα του και το σκύλο του.
* Οι πρωτότυπες συσκευές που κατασκευάστηκαν για την ταινία, εκλάπησαν
     στο τέλος των γυρισμάτων και εκείνες που ο έχει ο σκηνοθέτης, είναι αντίγραφα των πρωτοτύπων.

Away we go / Πάμε όπου θες - Sam Mendes (2009)

Away We Go

Ο Burt και η Verona περιμένουν το πρώτο τους παιδί, αλλά όταν καταλαβαίνουν ότι πρέπει να το μεγαλώσουν μόνοι τους μέσα στην πόλη, ξεκινούν ένα ταξίδι διάσχισης των ΗΠΑ, αναζητώντας το ιδανικό μέρος για να εγκατασταθούν.

Αμερικανική ανεξάρτητη ρομαντική κομεντί από τον Sam Mendes (American Beauty, Jarhead,Road to Perdition, Revolutionary Road, Skyfall), με προσεγμένη σκηνοθεσία και φωτογραφία, κάτι που γίνεται αντιληπτό από τα πρώτα κιόλας λεπτά.

Ένα διαφορετικό road movie που αν και είναι αρκετά προβλέψιμο, διαθέτει ενδιαφέρον και καλαίσθητο χιούμορ, κι ενώ είναι ένα εξωστρεφές φιλμ σεναριακά, εκπέμπει μία εσωτερικότητα και μία τάση για βαθύτερη αναζήτηση. 

Not bad at all. Σχεδόν 100 λεπτά που πέρασαν ευχάριστα.

Red - Trygve Allister Diesen, Lucky McKee (2008)

Red

Ένας μοναχικός ηλικιωμένος κύριος, ζει ήσυχα έχοντας συντροφιά το γέρικό του σκύλο. Τρεις νεαροί θα δώσουν τέλος στη γαλήνη της καθημερινότητάς του, σκοτώνοντας το σκύλο του χωρίς λόγο.

Σκηνοθετική συνεργασία μεταξύ του Νορβηγού Trygve Allister Diesen και του Αμερικανού Lucky McKee, δημιουγού των αμφιλεγόμενων May και The Woman, βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Jack Ketchum. 

Μία ιστορία εκδίκησης διαφορετική από τις άλλες, η οποία δεν είναι οργισμένη, δεν είναι οπαδός της φράσης ''οφθαλμός αντί οφθαλμού'', αλλά σιγά, ήρεμα και υπομονετικά, περιμένει τη δικαίωση, απλά για να δώσει ένα μάθημα ή για να πάρει μία συγνώμη. Αυτή όμως η δικαίωση, φέρνει ηθική ικανοποίηση στην ψυχή του ήρωα; Θα βάλει τα πράγματα στη σωστή θέση ή θα αναστατώσει περισσότερες ζωές; 

Ιδιαίτερη ταινία, με καλές ερμηνείες κυρίως από τον Σκωτσέζο, Brian Cox, που δυστυχώς λόγω ανεξάρτητης παραγωγής, έμεινε για καιρό στην αφάνεια ή αγνοήθηκε σε stunt κάποιου dvd club.

Αξίζει όμως, να αφιερώσεις 93 λεπτά από τον ελεύθερο χρόνο σου, έστω για μία προβολή.

P.S: Στο μικρό ρόλο ενός πατέρα, ο γνωστός σε όλους Freddy από το A Nightmare on Elm Street, Robert Englund.

C.R.A.Z.Y. - Jean-Marc Vallée (2005)

C.R.A.Z.Y.

Γεννημένος ανήμερα των Χριστουγέννων, ο Zac είναι ο τέταρτος από τους πέντε γιους μιας οικογένειας. Η διαφορετικότητά του και η έλλειψη επικοινωνίας με τα αδέρφια του, δυναμώνει τη σχέση του με τη μητέρα του, η οποία δείχνει να είναι η μόνη που τον δέχεται όπως είναι. O Zac όμως, το μόνο που θέλει είναι να ευχαριστήσει τον πατέρα του και να τον κάνει να νιώσει υπερήφανος για το γιο του.
Όσο περνούν τα χρόνια όμως, ο Zac διαπιστώνει ότι δεν μπορεί να αλλάξει για τους άλλους και πρέπει να υποστηρίξει και να αποδεχτεί τον εαυτό του. Μόνη του παρηγοριά, η μουσική κι ο David Bowie.

Οι ασυνήθιστες ζωές συνηθισμένων ανθρώπων όπως μας τις παρέδωσε ο Jean-Marc Vallée (The Young Victoria, Café de Flore). 

Παραγωγή του γαλλόφωνου Καναδά, με πολύ καλούς ηθοποιούς και δυνατές ερμηνείες, μία ταινία που καταφέρνει να ισορροπήσει μεταξύ φαντασίας και ρεαλισμού και να προσφέρει στον θεατή 127 λεπτά ρεμβώδους αναζήτησης και μοναδικού σινεμά.

Growing up in this family, you'd have to be C.R.A.Z.Y.

Io non ho paura / I'm not scared - Gabriele Salvatores (2003)

I'm Not Scared

Ο Michele παίζει ξέγνοιαστα με τους φίλους του στα χωράφια. Κάποια στιγμή απομακρύνεται από την παρέα του κι ανακαλύπτει μία τρύπα στο έδαφος. Μέσα σε αυτή, βρίσκεται ένα αγόρι αλυσοδεμένο και εξαθλιωμένο.

Δράμα μυστηρίου ιταλικής παραγωγής από το σκηνοθέτη του Mediterraneo, βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Niccolò Ammaniti.

Αν και η θεματολογία της ταινίας είναι αρκετά δραματική και θλιβερή, η δυναμική της σκηνοθεσίας, της φωτογραφίας και της κινηματογράφησης γενικότερα, είναι εξαιρετική.

Πανέμορφα πλάνα μέσα στα στάχυα, ρεαλιστικές ερμηνείες, ειδικά από τους μικρούς πρωταγωνιστές, προσεγμένα γκρο πλαν στα πρόσωπα, ιδιαίτερη συγκίνηση και άψογη αποτύπωση της ιταλικής εξοχής εκείνης της εποχής υπό τους ήχους αριστουργηματικής μουσικής.   

Must see από τους φίλους του ιταλικού σινεμά.

Café de Flore - Jean-Marc Vallée (2011)

Café de Flore

Η ιστορία μιας μητέρας κι ενός γιου που πάσχει από σύνδρομο Down στο Παρίσι του 1969 και οι ζωές ενός DJ και δύο γυναικών στο σύγχρονο Montreal, συνδέονται με απρόσμενο και παράξενο τρόπο.

Γαλλο-καναδική παραγωγή, και η αμέσως προηγούμενη δουλειά του αγαπημένου μας πλέον, Jean-Marc Vallée (C.R.A.Z.Y., Dallas Buyers Club). 

Μία γλυκόπικρη κι ατμοσφαιρική ταινία, σαν 120λεπτο video clip που παίζει Sigur Ros, Cure, Pink Floyd, πλαισιωμένη από έντονα συναισθήματα, ενδιαφέρουσες ερμηνείες, flash backs, όνειρα και εφιάλτες και μία αίσθηση μεταφυσικής ενέργειας.

Ένα πολύ ιδιαίτερο κοινωνικό δράμα, που επιζητά την απόλυτη προσοχή σου για να το παρακολουθήσεις και να το αγαπήσεις, όπως του αξίζει. 

Δύσκολη προβολή για τους πιο mainstream ταινιόφιλους.

P.S: Ο τίτλος της ταινίας, είναι μουσικό κομμάτι. 

Secuestrados / Kidnappés / Kidnapped - Miguel Ángel Vivas (2010)

Kidnapped

Τρεις κουκουλοφόροι εισβάλλουν σε μία κατοικία στη Μαδρίτη και αναγκάζουν τον πατέρα της οικογένειας να αδειάσει τις πιστωτικές κάρτες του, ενώ κρατούν ομήρους την κόρη του και τη γυναίκα του.

Θρίλερ αγωνίας, συνεργασία Ισπανίας και Γαλλίας στην παραγωγή, καλογυρισμένο αλλά μία ιστορία που έχουμε δει χιλιάδες φορές. 

Μέτριο, αξίζει μία προβολή αν δεν έχεις δει πολλά στο ίδιο ύφος ή αν θες να περάσει η ώρα σου βλέποντας ένα ακόμη θριλεράκι. 

Τίποτα περισσότερο.