Η Marianna και ο Martin, μια αρχιτέκτονας που επιμελείται βιτρίνες καταστημάτων κι ένας web designer, είναι δύο νέοι με αδιέξοδη συναισθηματική ζωή που μένουν στο ίδιο οικοδομικό τετράγωνο του Buenos Aires. Συχνάζουν στα ίδια μέρη, ψωνίζουν από τα ίδια μαγαζιά, κολυμπούν στην ίδια πισίνα κι όμως ποτέ δεν πρόσεξε ο ένας τον άλλο. Άραγε θα τους φέρει η μοίρα κοντά;
Η πρώτη κινηματογραφική δουλειά του Αργεντινού Gustavo Taretto, δεν είναι απλά μία αισθηματική/δραματική ταινία.
Βασισμένος στο ομώνυμο φιλμ μικρού μήκους που σκηνοθέτησε το 2005, δημιούργησε μία ταινία-καθρέφτη για τις ανθρώπινες σχέσεις, για τον έρωτα και την μοναξιά.
Ξεκινά κάθε εποχή του έτους με μία εισαγωγή ντοκιμαντερίστικου ύφους, συνεχίζει με τις δύο παράλληλες ιστορίες των ηρώων και τελειώνει με τη συνάντησή τους.
Χρησιμοποιώντας την ''τεχνική'' της τραγικής ειρωνείας (ο θεατής γνωρίζει, οι ήρωες όχι), δεν τρώει χρόνο σε στιγμές αγωνίας, εφόσον ξέρεις από την αρχή το τέλος της ιστορίας (αποφεύγοντας έτσι να θεωρηθεί κλισεδιάρικη), αλλά προσεγγίζει το θέμα με ειλικρίνεια και δίνει μεγάλη βαρύτητα στην καθημερινότητα των ανθρώπων, στην παρουσίαση των συναισθημάτων τους, είτε αυτά είναι χαρά, είτε θλίψη, είτε προσωπικές τσαλακωμένες στιγμές, είτε απελπιστική απομόνωση από τον έξω κόσμο.
Τελικά, από την Ελλάδα έως την άλλη άκρη του κόσμου, όσο και να αλλάζει η νοοτροπία και η κουλτούρα, η ανάγκη να αγαπηθείς και να μοιραστείς στιγμές και προβλήματα, είναι παντού η ίδια.
