Blue Jasmine
Μια οικονομική και μια συναισθηματική κρίση, αναγκάζει την καλομαθημένη στην πολυτέλεια Jasmine να καταφύγει από τη Νέα Υόρκη στο Σαν Φρανσίσκο και να ζητήσει βοήθεια από την αδερφή της.
O Woody Allen, επιστρέφει, μετά το αποτυχημένο To Rome with Love, με ένα κοινωνικό δράμα, στο ύφος των παλαιότερών του ταινιών.
Μία γλυκόπικρη ταινία, με κάποια χιουμοριστικά στοιχεία, θα μπορούσε να πει κανείς μία ελεύθερη διασκευή του A Streetcar Named Desire.
Η Cate Blanchett (Charlotte Gray, Veronica Guerin, Elizabeth) στο ρόλο της Jasmine, μίας κατεστραμένης, ψυχολογικά και συναισθηματικά, γυναίκας και η Sally Hawkins (Happy-Go-Lucky, All or Nothing, Vera Drake) ως Ginger, η κατώτερη κοινωνικά θετή της αδερφή, η οποία στα δύσκολα βρίσκεται δίπλα της, παρά την απαξιωτική στάση που είχε η Jasmine απέναντί της όλα τα χρόνια.
Δύο διαφορετικοί κόσμοι, δύο ταλαιπωρημένες γυναίκες, αλλά ένα συναισθηματικό αδιέξοδο, που η κάθε μία προσπαθεί να το αντιμετωπίσει διαφορετικά.
Εκπληκτικές ερμηνείες και από τις δύο, από τις καλύτερες σε ταινίες του Allen, αν και εμένα προσωπικά, με άγγιξε περισσότερο η ερμηνεία της Hawkins.
Η σκηνοθετική καθοδήγηση του αγαπημένου μας νευρωτικού δημιουργού από τη μία, και οι χειμαρρώδεις διάλογοι από την άλλη, συμβάλλουν δραστικά στην δημιουργία μίας ακόμα γουντιαλλενικής επιτυχίας.
Όχι τόσο δυνατό όσο το περίμενα, αλλά σίγουρα αξίζει να το δεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου