Saving Mr. Banks
Στις αρχές της δεκαετίας του '60, η συγγραφέας P.L. Travers, μία δύστροπη γεροντοκόρη, αποφασίζει να ταξιδέψει στην Καλιφόρνια, ύστερα από πρόσκληση του Walt Disney, για να μεταφέρουν στη μεγάλη οθόνη, ένα βιβλίο της. Το όνομα αυτού, Mary Poppins. Ένα σημαντικό κεφάλαιο στην ιστορία του κινηματογράφου μόλις ξεκινά να γράφεται.
Να ξεκινήσω με το γεγονός ότι δεν γνωρίζω αν ολόκληρη η ιστορία είναι αληθινή ή αν οι Kelly Marcel και Sue Smith έβαλαν μπόλικη φαντασία για να ωραιοποιήσουν και να φέρουν στα μέτρα των παραγωγών του Disney, μία νορμάλ ιστορία.
Αν όμως το πάρουμε ως ένα συμβάν πραγματικό, τότε μπορώ να πω με σιγουριά, ότι ήταν μία πολύ όμορφη και χαριτωμένη ταινία, αστεία όσο πρέπει, συγκινητική πάλι με μέτρο για να μην καταντήσει μελόδραμα (Disney είναι αυτός, δεν μας ρίχνει ποτέ!) και με ερμηνείες αξιοπρεπέστατες και από την Emma Thompson, που ούτως ή άλλως της έχω αδυναμία, αλλά και από τον Tom Hanks ως Walt Disney.
Αυτό πάντως που με ''χάλασε'' (σε μικρό βαθμό πάντα) ήταν τα flash backs που μου φαίνονταν να έμπαιναν πολύ απότομα από το παρόν, στο παρελθόν και αντίστροφα.
Προσωπική παρατήρηση πάντα, χωρίς να ισχύει ιδιαίτερα για κάποιους άλλους.
Ένα από τα πιο αγαπημένα μου κινηματογραφικά παραμύθια, επεξηγείται το ίδιο παραμυθένια. Not bad...
PS: Όσοι δεν έχετε δει ακόμα τη Mary Poppins του Robert Stevenson, είστε επιεικώς απαράδεκτοι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου